Otele Gittiğimde gözlerime inanamadım

Elif, her sürete gibi işine yoğunlaşmıştı. Kendisi başarılı bir iş kadınıydı ve sık sık iş seyahatlerine çıkardı. Fakat bu seferki seyahat, onun amacıyla farklıydı. Çünkü yakın arkadaşı Ayşe, Elif’in işine olan düşkünlüğünü eleştirir ve onun daha çok dinlenmesi gerekliliğini söylerdi. Elif, Ayşe’nin endişelerini anlar ama işine olan tutkusundan vazgeçemezdi.
Bir gün, mühim bir toplantı amacıyla çağrıldığı otele gitti. Otele ismim attığında, lobide beklenmedik bir manzarayla karşılaştı. Gözlerine inanamadı; seneler evvelce üniversitede tanıştığı ve çok sevdiği eski sevgilisi Can, karşısındaydı. Can, uzun boylu, karizmatik ve her sürete gibi çekiciydi.
Elif, kısa bir an amacıyla duraksadı. Can da onu görmüş ve aynı şaşkınlıkla bakıyordu. Yıllar geçmesine rağmen, aralarındaki elektrik hiç azalmamıştı. Elif, amacıyladeki heyecanı bastırmaya çalışarak ona doğru yürüdü. “Can, sen burada ne yapıyorsun?” diye sordu.
Can, gülümseyerek, “Elif, uzun zaman oldu. İş amacıyla buradayım. Seninle karşılaşmak ne büyük tesadüf!” dedi.
İkisi de otelin lobisinde oturup bir kahve içmeye karar verdiler. Sohbetleri eski günleri yad etmekle başladı, sonrasında güncel ömürlerine dair konulara döndü. Elif, Can’ın işinde ne kadar başarılı olduğunu ve ne kadar çok seyahat ettiğini öğrendi. Can ise Elif’in kariyerindeki yükselişini ve başarılarını dinledi.
Saatler ilerledikçe, ikisi de birbirlerini ne kadar özlediklerini fark ettiler. Fakat Elif, Ayşe’nin sözlerini hatırladı. Ayşe, onun daha çok dinlenmesi ve kendisine zaman ayırması gerekliliğini söylüyordu. Can’la olan bu beklenmedik karşılaşma, Elif’e hayatında neyin mühim olduğunu yine düşündürmeye başladı.
Elif, Can’a dönerek, “Bu karşılaşma bana bir şey hatırlattı, Can. Yaşam yalnızca işten ibaret değil. Uzun süretir kendime ve sevdiklerime yeteri kadar zaman ayırmadığımı fark ettim. Belki de bu seyahat, bana bunu göstermek amacıyla bir vesileydi,” dedi.
Can, Elif’in bu sözlerini onaylayarak, “Evet, Elif. Yaşamın keyfini çıkarmak ve sevdiklerinle süre geçirmek de en az iş kadar mühim,” diye yanıt verdi.
Elif, Can’la geçirdiği bu kısa ama anlamlı zaman diliminden sonra, hayatında birtakım farklılıklar yapmaya karar verdi. Artık işine olan tutkusunu kaybetmeden, sevdiklerine ve kendisine de zaman ayıracaktı. Bu beklenmedik karşılaşma, Elif’e hayatın dengesini hatırlatmıştı. Ve belki de, eski dostluklar ve sevgiler, hayatının bu yeni döneminde ona rehberlik edecekti