koca istanbulda tek başıma

Yıllarca çalıştım, çabaladım, kariyerimde önemli adımlar attım. İş hayatımın temposu içinde kendimi buldum, yeni insanlar tanıdım, yeni yerler gördüm. Ancak bir süre sonra, koşturmacalar yerini yavaşlamaya bıraktı. Artık aynı hızda koşmuyor, hayatı biraz daha yavaşlatmayı tercih ediyorum. Emekliliğe adım atmak, başlangıçta bir özgürlük hissi verdi; nihayet kendime ve sevdiklerime daha fazla zaman ayırabileceğim bir döneme girdim.

Şimdi, hayatımda yeni bir sayfa açmanın zamanı geldiğini hissediyorum. Emekliliğin sunduğu boş zamanın keyfini çıkarıyorum; sabahları uyanıp kahvemi alıyor ve İstanbul’un sessiz köşelerinde uzun yürüyüşler yapıyorum. Ancak, bu güzel anları paylaşacak birinin eksikliğini de derinden hissediyorum. Hayatın en güzel anları, paylaştıkça değer kazanır, değil mi?

Uzun yıllardır süren bu yolculukta, kalbimde bir yerlerde hep bir eksiklik hissettim. Sevgi, güven ve birlikte geçirilen anlamlı anlar… İşte bu anların eksikliğini, emekli olduktan sonra daha fazla fark etmeye başladım. Şimdi, bu boşluğu dolduracak, hayatımda yeni bir renk katacak birini arıyorum.

İstanbul’un kalabalığı arasında, aynı duyguları paylaşacak, benim gibi yalnızlıktan sıkılmış, ama hayatta yeni bir başlangıç yapma cesareti olan bir beyefendi arıyorum. Arabası ve evi olan, hayatı dolu dolu yaşamayı seven biri… Belki de onunla birlikte, bu şehrin sokaklarında yeni anılar biriktirir, kahkahalarımızı yankılarında duyarız.

Hayat, paylaşıldıkça anlam kazanır. Ben de artık bu anlamı bulmak, boş zamanlarımı değerli kılmak istiyorum. Hayatımın bu yeni döneminde, sevgi dolu bir yol arkadaşı arıyorum. Eğer bu satırları okurken kendinizden bir parça bulduysanız, belki de birlikte bu yeni sayfayı yazabiliriz.