Annem Demişti
Kadın dediğin güneş üstüne doğmadan uyanmalıydı çünkü. Bereketi kaçarmış evin,
rızkı kesilirmiş adamın, öyle derdi hep .
Çatlamış dudaklarından dualar süzülürdü sabahın soğuğunda .
Buz tutardı yazmasındaki oyalar .
Elleri hamur kokardı her daim .
Sanki annem demek hamur demekti .
Elinde kuruyan hamurları bile ziyan etmez, ovalayıp karınca yuvalarına serpiştirirdi.
Her şeye yeterdi annem ! Çünkü Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Devamını Okuyabilirsiniz…
Sayfalar: 1 2